Jongleren en muziek: een nieuwe partituur

Bij jongleren draait het niet alleen om behendigheid en lenigheid. In een interview vertelt Jonathan hoe hij deze kunst een nieuwe dimensie gaf door een educatieve aanpak te ontwikkelen die gebaseerd is op plezier, muziek, samenwerking en autonomie. Deze bijeenkomst biedt, met levensverhalen, reflecties op de jongleergemeenschap en de presentatie van een innovatieve methode, een uniek inzicht in wat jongleren vandaag de dag kan zijn.

Hoe ik het jongleren ontdekte en hoe ik besloot het op te pakken mijn werk doen.

Kort voordat ik al mijn tijd aan BAM (ballen, ringen, clubs) ging besteden, stond ik op het open podium van de Carvin-conventie van 2007. Deze passage op het podium voor gepassioneerde jongleurs was totaal niet voorbereid, mijn inschrijving voor het programma was diezelfde dag nog gedaan. Ik bracht mijn middag door met het vinden van wat muziek en wat nette kleding om op het podium te dragen. Uiteindelijk was het, ondanks de gebrekkige voorbereiding, een heel leuk moment om dit open podium te zien, en het publiek beloonde mij met een staande ovatie. Deze gebeurtenis bracht mij ertoe om erover na te denken om professioneel jongleur te worden. Een jaar later ging ik naar de Fratellini Academy om een professionele opleiding te volgen. In 2012 ging ik bij Flying Objects Company werken en in 2018 richtte ik het bedrijf L'expédition op.

Hoe verschilt jouw aanpak van jongleren van andere methoden? de traditionele, die zich richten op technische cijfers?

Een groot verschil is dat ik bij het jongleren een duidelijk doel voor ogen heb: plezier hebben en genieten.

Ik zie veel beoefenaars die van alles proberen, zonder echt te weten waarom. Soms uit gewoonte, soms omdat ze bij een groep vrienden horen en soms in de min of meer bewuste hoop dat hun goede jongleerkunst hen in de toekomst erkenning zal opleveren. Als ik naar een jongleerfestival ga, zie ik te veel mensen die 'aan het werk' zijn en te weinig die 'plezier hebben'.

Het lijkt mij dat er een echt probleem is binnen de gemeenschap die zich bezighoudt met deze kwestie. Het leren van traditionele figuren is voor velen, en vooral voor beginners, iets heel ondankbaars, afschrikwekkends, saais, dat ons te veel confronteert met mislukkingen en te veel discipline vereist voor een resultaat dat steeds minder bemoedigend is, omdat de vereiste inspanningen steeds groter worden en de beloningen steeds minder regelmatig naarmate men vordert.

Een goede sessie is een sessie waar ik uitgerust, geamuseerd en met een glimlach uit kom, waarbij ik me goed voel in mijn lichaam en in mijn hoofd. Om dit resultaat te bereiken, heb ik de gebruikelijke benaderingen onder jongleurs opzijgezet en heb ik verschillende pedagogische benaderingen uit andere disciplines, zoals muziek, bestudeerd. Deze heb ik vervolgens aangepast om te leren jongleren.

Om deze methode te ontwikkelen, heb ik de lessen getest bij mensen van verschillende niveaus. Niet zozeer om te kijken of ze vooruitgang boekten, maar of ze het leuk vonden. Door mijn hypothesen te vergelijken met de gevoelens van mensen, ontwikkelde ik de harmonische werpmethode.

Muziek speelt een centrale rol in jouw methode. Hoe integreer je muzikaal ritme in het leren jongleren?

Ik zie muziek als een gids en een partner.
Een leidraad, want als we muziek willen maken van onze beoefening, plaatst het ons in een luisterend oor, een aandacht die ons helpt om aandachtig te blijven en daardoor gemakkelijker de details te zien die we kunnen verbeteren, maar bovenal om onszelf volledig onder te dompelen in het huidige moment en daardoor in een zekere vorm van geluk.

Een partner, want met muziek werken we niet meer alleen, maar luisteren we naar iets buiten onszelf. Dit is een voorbereiding op ontmoetingen met mensen die muziek maken, muzikanten (of mensen die muzikaal jongleren beoefenen). Door je voor te bereiden op deze bijeenkomsten kun je beter genieten van momenten waarop je samen ervaringen kunt uitwisselen.

Kunt u uitleggen welk schrijfsysteem u voor het jongleren hebt ontwikkeld en hoe dit de toegang tot het choreografische repertoire vergemakkelijkt?

Bij de methode hoort een schrijfsysteem. Grafisch en conceptueel lijkt het op muziektheorie. Het doel is om op te schrijven waar je graag mee jongleert. En net als bij muziek is jongleren makkelijker uit te leggen via schrijven dan mondeling.

Net als bij muziek is het niet per se nodig om bladmuziek te kunnen lezen, maar het heeft wel een aantal belangrijke voordelen.

1. Hierdoor ontstaat toegang tot een repertoire , dat wil zeggen tot aangename sequenties die door anderen zijn geschreven. Dit ontheft ons dus van de verplichting om de sequenties zelf te componeren .
2. Betere bewaring en verspreiding van de aangename sequenties .
3. Dit zorgt voor een betere taalharmonie en dus betere communicatie tussen jongleurs .

Jouw methode legt de nadruk op samenwerking met andere kunstenaars. Hoe denk je dat groepswerk de jongleeroefeningen verrijkt?

Net als veel mensen geniet ik van het beoefenen van mijn passie. Het geeft mij nog meer voldoening als ik dit samen met andere enthousiastelingen doe. Dit is deels de reden waarom ik MLH ontwikkel, vooral om met anderen te oefenen. :)
Het oefenen van pulserend jongleren zorgt voor eenvoudigere en directere artistieke en menselijke ontmoetingen.

Dankzij jouw methode heb je de show "TACOMA" in slechts vijf weken gemaakt. Welke uitdagingen kwam je tegen tijdens het maken van dit project?

Het maken van deze show was op zichzelf al een uitdaging: het testen van de methode en het systeem voor het scoren van harmonische worpen.

Als alle artiesten een MLH-opleiding hebben gevolgd, kunnen we allemaal individueel aan de technische onderdelen werken en hoeven we alleen gezamenlijk tijd te besteden aan het verkennen van nieuwe ideeën of ensceneringen. We brachten dus 5 weken samen door, maar tussendoor repeteerden we ieder een maand lang individueel thuis. We hadden dus alle tijd om elk van onze partituren op ons eigen tempo en onze eigen manier te leren. Hierdoor konden we tijdens onze reünies veel beter bereikbaar zijn en waren de gezamenlijke momenten altijd heel gezellig en creatief.

Jouw methode lijkt autonomie en creativiteit te stimuleren. Hoe begeleid je jongleurs bij het ontwikkelen van hun eigen stijl?

Laten we allereerst onthouden dat het hebben van een eigen stijl geen verplichting is. Ik durf dit hier te zeggen, omdat ik dit idee te wijdverbreid vind en het een enorme druk op iedereen legt, zowel beginners als ervaren jongleurs.
Net als in de muziek, waar het spelen van dezelfde stukken die al door veel mensen zijn gespeeld een bron van plezier kan zijn, zouden we moeten kunnen genieten van bestaande jongleertechnieken zonder dat we onze eigen routines hoeven te schrijven of onze eigen figuren hoeven te creëren om van het jongleren te genieten.

De vraag die in al onze interviews tijdens jouw optredens terugkomt, is: hoe ga je om met de 'drops' (het moment dat de ballen vallen)? Verwerk je ze in je shows of zie je ze als fouten die je absoluut moet vermijden?

Nu ik weet dat ik het idee verdedig om voor de lol te jongleren, en al helemaal als je dat in een groep doet, wil ik natuurlijk niet dat iemand iets op het podium laat vallen.

Hoe zie je de evolutie van hedendaags jongleren en wat is je visie op de toekomst van deze discipline?

Ik zie een goede evolutie op menselijk vlak. Er is minder concurrentie en er is meer ruimte voor iedereen, ook als de reis nog niet voltooid is. Maar daarnaast lijkt het mij dat ze tekortschiet in kennis, reflectie en conceptualisatie.

Ik hoop dat de jongleergemeenschap de problemen waarmee de maatschappij kampt niet uit de weg gaat, en dat ze daarbij het technische en artistieke onderzoek vergeet dat aan de basis van haar bestaan ligt.

Kunt u een belangrijke ervaring in uw carrière delen die van invloed is geweest op uw artistieke benadering?

Een van de meest indrukwekkende momenten die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt, vond plaats tijdens het Glühweincongres van 2019.

Het is een herinnering die mij regelmatig uitnodigt om mijn visie op het jongleren op het ritme van muziek te delen.

Welk advies zou je geven aan iemand die nog niet eerder heeft gejongleerd en jouw methode wil gebruiken?

Dat je het langzaam en met plezier moet doen. Door regelmatig korte sessies te doen en daarbij te letten op de vraag of je een bepaalde oefening leuk vindt of niet, vergroot je de kans op vooruitgang, maar vooral op plezier.

Wat zijn uw toekomstplannen met het bedrijf L'Expédition en bent u van plan om nog meer werken over jongleren uit te geven?

De expeditie ontwikkelt 3 hoofdassen :

• Het produceren van shows door regelmatig shows te creëren waarin jongleren en muziek worden gecombineerd.
• De ecologische transitie , door het heroverwegen van de productiemiddelen , distributie en prestatie- uitrusting . Hierdoor kunnen wij ook ethische en milieuvriendelijke jongleerballen produceren.
• Pedagogie , door regelmatig cursussen en MOOC's aan te bieden en de harmonische werpmethode in boekvorm te publiceren .
  Deel 1 is vorig jaar uitgebracht (beschikbaar op de website van NetJuggler) en deel 2 kan nu alvast worden besteld via een Ulule-campagne . Wilt u dit project steunen ? Dan is dit het moment!

Je hebt van je passie je beroep gemaakt. Welk advies had je willen hebben toen je begon? Welk advies zou je geven aan jongeren die van jongleren hun beroep willen maken?

Ik weet niet of ik het echt was die dat besloot. Wat mij betreft is het belangrijk om op het podium te staan !

Er zijn veel conventies die open podia aanbieden, daar zijn ze voor gemaakt! Stel iets simpels voor, ongeacht je niveau, om te zien of je het leuk vindt (want als je jongleren leuk vindt, betekent dat niet per se dat je ook op een podium kunt jongleren). Net als met alles geldt: door regelmatig iets te doen wat we leuk vinden, ontwikkelen we ons en bloeien we op.

Bedankt Jonathan!

Bedankt voor je woorden Jonathan en dat je de tijd hebt genomen om ze met ons te delen! Dit interview wil ons eraan herinneren dat jongleren veel meer is dan een technische discipline. Via Jonathans woorden ontdekken we een universum waarin muzikaliteit, samenwerking en respect voor het milieu pijlers zijn. Een harmonieuze aanpak die ons inspireert om onze praktijken verder te verrijken, de projecten waar we bij betrokken zijn te ondersteunen en deel te nemen aan het gezamenlijke avontuur van de jongleerkunst van morgen.