Van jongleren tot aerials: Zero Point Circus

Van jongleren tot luchtacrobatiek: Zero Point Circus

Ik ging op bezoek bij Juliette van het circusgezelschap Zéro Point. Zij staat samen met Nicolas "aan het roer". Onze paden kruisen elkaar al zo'n tien jaar, soms tijdens jongleertrainingen of op een jongleerfestival of -congres. Het is een genoegen om u hier kennis te laten maken met hun reis en hun bedrijf.

Zéro Point Cirque Company is een ware verademing in de wereld van liveoptredens. Het circus is gevestigd in Wenen en werd in 2013 opgericht door deze twee circusliefhebbers die hun liefde voor deze kunst, die van hen is, uitstekend weten over te brengen!

Multi-getalenteerde artiesten

De circusspecialiteiten van Nicolas en Juliette zijn duidelijk aanwezig in hun shows, maar Juliette vertelt me dat ze vooral "heel, heel multidisciplinair" zijn in de shows die ze opvoeren...
Ze kunnen hulahoepen, jongleren, koorddansen, trapeze, handstanden, etc.

Juliette is een luchtacrobaat , jongleur , vrachtwagenchauffeur en “ hanger van dingen in de lucht ”. Nicolas is een jongleur , circusdirecteur en Arduino-programmeur (hij verzamelt ook bouten van alle soorten draden).

Is deze passie voor circuskunsten al in mijn kindertijd ontstaan? Tiener?

"Oh nee, helemaal niet, het kwam niet bij me op als kind... Ik begon als volwassene in jongleerverenigingen . Ik was toen een expat, ik was in Ierland en ik kwam daar aan zonder iemand in het land te kennen... Ik ontmoette mensen via het jongleren en het circus. Professionalisering kwam veel later. We hebben het bedrijf in 2013 opgericht , maar ik toerde al een beetje daarvoor in Ierland. Voor mij is het 12 jaar geleden. Nico, het is ook 12 jaar geleden denk ik... Nico is "een Geekos"! Het is hetzelfde, hij was een pure en harde jongleur, hij begon bij de jongleerverenigingen van Nantes ."

"Ik ga binnenkort leren lassen..." - Juliette

"Wat mij enorm motiveert en energie geeft... Nieuwe kennis ... Het is motiverend om nieuwe dingen te leren... Al een paar jaar geleden hebben we het vrachtwagenrijbewijs gehaald voor de bigtop... Ik werk in de rigging voor de aerials dus ik heb een opleiding gedaan tot rope access technicus en zo... Nico doet management , hij doet elektriciteit ... Nu ga ik binnenkort een opleiding lassen doen. Het soort heel praktische dingen maar het is zo leuk."

"Weet je, ik zeg al jaren dat ik trapezes ga maken, ik kan naaien, ik kan splitsen , ik kan alles, maar ik weet niet hoe ik de hartnippels moet solderen..."

Een geëngageerd bedrijf

Het gezelschap Zéro Point Cirque werd opgericht met de trots dat het samen met het publiek een succes is geworden . Ze beweert een kwaliteitscircus te zijn dat zich aanpast aan het publiek en weet te verrassen. Het gezelschap voert zijn shows op straat, in hun circustent en binnen op, voor publiek van alle leeftijden. Ze streeft ernaar een kwalitatief veldcircus voor te stellen en benadrukt het belang van een voorstel dat werkelijk openstaat voor alle doelgroepen .

Hoe gaat het maken van een show in zijn werk?

"We hebben solo's gemaakt, maar uiteindelijk hebben we er niet veel mee getourd... We toerden vooral met onze duetten...

Het creëren van duetten? Hoe gaat het? Nou ja, in de puinhoop! Nou ja, we zijn tenslotte een stel, dus ik weet niet of we representatief zijn voor de gemiddelde creatieveling... Het is heel erg verbonden met onze geschiedenis... We ruziën, maar we delen ook hele leuke dingen . We gaan naar een studentenhuis om een enigszins neutrale werkplek te hebben, want thuiswerken is lastig, vooral als je met z'n tweeën bent, denk ik...

Meestal beginnen we met één of meerdere ideeën, die uiteindelijk onzin blijken te zijn. In een van onze shows, bijvoorbeeld de poppenkast, dienen de jongleerballen als grote ogen voor de poppen . Dit is de film die we momenteel het vaakst maken. Het begon ermee dat Nico zich als een idioot gedroeg met zijn ballen en zei: "Nou, kleine blauwe, ik ben een klein personage..." Zie je, hij liet zijn ballen echt praten...

Wij hopen dat wij met onze teksten alle generaties kunnen raken en samen kunnen laten lachen.

Welke apparatuur?

Lange tijd was Hula Hoop mijn favoriete sport. Daarna ontdekte ik aerials en dat werd mijn nieuwe hobby... Het koorddansen, de trapeze, de handstanden.
Ja, het is zwaar voor het lichaam, vooral na de zwangerschap... Maar het is ook de taak van de circusartiest om ervoor te zorgen dat het op de lange termijn vol te houden is...
Nico: Ballen stuiteren op volle snelheid. Wij zijn altijd al heel multidisciplinair geweest, maar Nico blijft een rasechte jongleur.

De circustent!

"De periode van de bigtop... dus ja, we omringden onszelf met een team voor het bemiddelingsgedeelte. We hadden een team met monteurs, een vrouw ook die mij verving toen ik zwanger was... Maar we gaan de bigtop nu verkopen... We besloten om ons leven een beetje te vereenvoudigen... We kochten hem tijdens de lockdown. We deden grote projecten met het nationale onderwijssysteem en de bigtop. We hebben zelfs bemiddelingsprojecten opgezet en uitgevoerd waarbij de kinderen werden binnengehaald om workshops te geven circus , om hun shows binnen de school te vertonen. Het was zo cool, stel je voor dat je een grote tent in je tuin hebt staan... En dan speelden we ook nog met het gezelschap eronder...

We kwamen erachter dat het ons niet voldoende ondersteunde. Er is heel, heel, heel veel (3x) productie nodig! Vooral het vinden van partnerstructuren , het managen van rectoraatsvergaderingen, zodat docenten weten wat er speelt, etc. Dat maakte ons een beetje gek, het was niet echt wat we wilden doen. Wat we leuk vinden is het praktische gedeelte, dus oké, we komen aan, we moeten daar parkeren met de vrachtwagen, hopla de tent, we zetten hem op etc. Maar dan het papierwerk, het netwerkgedeelte, dat verveelde ons... En dan is het runnen van een grote tent nu echt ambitieus. Eerlijk gezegd weet ik niet of er veel mensen zijn die het voor elkaar krijgen om een circustent te besturen zonder dit te doen...

Schoolleraren die zich inzetten...

Deze alinea hoort hier eigenlijk niet thuis, maar halverwege het interview hebben we een stukje geopend over de betrokkenheid van docenten bij circusprojecten en dat willen we hier met jullie delen! Want uiteindelijk werken we bij NetJuggler, net als Zéro Point Cirque, ook dagelijks met schoolmeesters.

"Eigenlijk is het niet altijd makkelijk om met gemeentehuizen te werken, maar als je leraren tegenkomt die dingen willen doen en het circus naar de kinderen willen brengen, krijg je de indruk dat het mensen zijn die door elke muur heen zouden breken. Dat is indrukwekkend, je kunt ze beter niet in de weg zitten."

En dat zien we ook bij NetJuggler: de leraren die bij ons komen om spullen te kopen, doen zelf ook de moeite om onderzoek te doen. Dat komt omdat ze dan makkelijker spullen uit de catalogi van leveranciers in de lerarenkamer kunnen halen! Omdat ze zich goed willen voorbereiden, bellen ze ons en praten ze soms urenlang met ons in hun vrije tijd om er zeker van te zijn dat hun studenten toegang hebben tot wat ze moeten leren... Dat vraagt om passie. En onze ervaringen laten zien dat er veel schoolmeesters zijn die fantastisch werk leveren voor hun leerlingen. Maar goed, laten we teruggaan naar onze schapen!

Onvergetelijke shows

Het circusgezelschap Zéro Point Cirque biedt een verscheidenheid aan shows, waarvan de ene nog creatiever is dan de andere. De show van Cirque en Bar...re, half circus, half theater, is een combinatie van jongleren, acrobatiek en objectvermaak, geïnspireerd op de tekenfilms uit onze kindertijd. De Circassian Impromptus zijn daarentegen een ode aan vrijheid, zelfexpressie en het weigeren van conformisme. Eglantine, een circusvoorstelling over de kunst van het verleiden door een expert op het gebied van het celibaat, is een show voor het hele gezin.

Circusacts voor al uw evenementen

Het gezelschap Zéro Point Cirque biedt ook cabaretvoorstellingen aan voor allerlei soorten evenementen, zowel op zichzelf staand als binnen een cabaret, binnen of buiten. Dankzij jarenlange ervaring in beurslogistiek kan het bedrijf aan alle verzoeken voldoen.

Hoe ga je om met druppels? Valt midden in de show...

"Ik kan ze niet in de lucht vasthouden, want ik mag ze niet laten vallen... Anders zou ik van de bovenkant van de circustent vallen.

Ik heb wel eens drops gedaan tijdens het jongleren, maar eerlijk gezegd, zelfs na jaren van optreden, denk ik dat ik er nog steeds intrinsiek bang voor ben, omdat ik een bepaalde druk van professionaliteit ervaar. Ik had lang geleden een jongleerleraar die zei dat je om jongleur te worden, 11 van de 10 keer op het podium iets goed moet kunnen . Ik heb het gevoel dat ik ben opgegroeid met het idee dat je niet het recht hebt om dingen omver te werpen. Wat een druk! Daarna heb ik veel clownerie gedaan, dus ik denk dat het heel nuttig is omdat je leert het als een geschenk te beschouwen: een geschenk op het podium , en gelukkig maar, anders ervaar je het als een vagevuur op het podium."

Hoe ga je om met het weer als je buiten speelt?

"Het is niet makkelijk, maar over het algemeen zijn er momenten dat we niet spelen omdat het gevaarlijk is qua luchtacrobatiek en omdat het onderdeel is van het schrijven van onze shows kunnen we niet zonder spelen. We hebben de simpele truc om de organisatoren te waarschuwen dat we een noodoplossing nodig hebben , en als ze die niet hebben, moeten we de show uitstellen tot later .

Eigenlijk hebben we niet veel oplossingen. We speelden toevallig in een lichte regenbui, maar dat was niet zo erg ...

Wij proberen de organisatoren zover te krijgen dat ze clausules in onze contracten accepteren om vergoed te worden. zelfs als we niet kunnen spelen. Want als we ver van onze thuisbasis moeten spelen, als we de reis hebben gemaakt en ons hebben gesetteld, dan hebben we misschien andere data geweigerd om daar te kunnen zijn. Dat kunnen we ons eigenlijk niet veroorloven. Tot nu toe hebben we geluk gehad, er zijn niet al te veel gevallen geweest waarbij we moesten annuleren... Het komt vrij zelden voor dat dat uiteindelijk gebeurt. We hebben de regen voorlopig overleefd ."

Maar wat een beeldspraak, Juliette! Zo kan ik het een beetje goedmaken met mijn vriendin Florence, die mij corrigeert en feedback geeft op de teksten die ik hier schrijf! En boem! Bedankt Juliette :-). Ik doe wat ik kan, Florence, ik improviseer als journalist, ik herinner je eraan dat het niet mijn taak is op de basis!

Advies voor jongeren die beginnen in het circusvak

"Nou ja: luister naar adviezen zonder ernaar te luisteren... Iedereen heeft zo zijn eigen idee over hoe je het moet doen! Maar ik denk echt dat er geen toverformule is... Toen je begon in de culturele sector, was het enorm groot en dat maakte ons in het begin een beetje bang..."

Oh ja ja ja, ik heb een goed advies: ga spelen! Het maakt niet uit of het betaald is of niet, verenigingen, scholen... Pak je spullen... want in feite is het alleen een confrontatie met het publiek die je laat weten wat je doet. En als het niet werkt, moet je ergens anders gaan spelen. Je mag jezelf niet laten ontmoedigen. De eerste keren op het podium kun je jezelf een beetje laten gaan: als je bijvoorbeeld veel hebt laten vallen... Ik zeg het nog een keer: je moet echt gaan spelen: tip nummer één!
Open podia, er zijn veel verenigingen die ze organiseren, zelfs het plaatselijke verzorgingstehuis: "Hallo, ik moet iets presenteren aan de bewoners, hebben jullie geen cultuurbegeleider?" Ze zullen blij zijn. Je gaat ze gratis vermaak bieden en je helpt er ook nog eens ouderen mee. Het kan dus een plaatselijk recreatiecentrum zijn of zoiets, maar je moet erheen gaan. Je kunt uren praten over het maken van een show, over het hebben van een deadline, maar als je het niet uitvoert... Daarna moet je nog steeds oppassen dat je naar een zorgzame omgeving gaat, zodat je ook niet ontmoedigd raakt."

Een show die je niet meer op tournee doet?

"Braize, onze vuurshow... Die voeren we niet meer op. En toch hebben we er smakelijk om gelachen! Die had alleen tekst, in tegenstelling tot wat ik je eerder vertelde dat onze shows weinig tekst hadden...

Hij vroeg ons om een logistieke oplossing die we voor een paar data per jaar niet meer kunnen organiseren. Zo was er bijvoorbeeld aan het eind een groot vuurwerk, en dat moest elke keer opnieuw besteld en getest worden, omdat het vuurwerk van bestelling tot bestelling steeds wisselt...

Maar we hebben wel gelachen, hè? We deden alsof we een kind opbliezen! Ik zweer dat het heel goed werkte. We gaven een staaf dynamiet aan een kind in het publiek en meestal pakten we dan een heel schattig kind en zetten hem een koptelefoon met ruisonderdrukking op...

Er was een heel klein jongetje met een grote, dynamische stok in zijn handen. Hij begreep vaak niet wat er gebeurde. Het publiek lachte..."

Hartelijk dank, Juliette, voor de tijd die je voor dit interview hebt vrijgemaakt. Ook dank aan de fotografen en videoregisseurs die ons de mogelijkheid gaven dit artikel te illustreren. Lezers en bezoekers, voor meer informatie verwijzen wij u naar de links die we onderaan het artikel hebben opgenomen.